Mijn vriend en ik besloten om te gaan samenwonen en onze eigen woningen te verkopen, zodat wij een frisse start konden maken. Na wat rond gevraagd te hebben, kwam o.a. de naam MyHouse een paar keer terug. Ik maakte een afspraak voor waardebepaling. Ik had een goed gevoel bij het contact met Carolien. Ze leek geëngageerd en geïnteresseerd. Ik vertrouwde uiteindelijk de verkoop van mijn woning toe aan MyHouse en mijn vriend deed hetzelfde. Het contract werd getekend en vanaf dat moment ging alles steil bergaf. Carolien verdween volledig uit beeld en quasi al het contact verliep via een stagiaire. Wat een drama... Ik had alles netjes opgelijst ivm uitgevoerde verbouwing; je zou denken dat dit intern doorgegeven wordt. Niet dus. Je moet alles driedubbel controleren. Toen mijn vriend zijn huis online ging werd hem gevraagd wat de afgesproken prijs was...euhm dat weet Carolien toch? Nee...Carolien was ziek en mocht niet gestoord worden... Ook bij hem werd niet alles correct weergegeven. Dus daar moesten we ook weer achteraan. Er werd al eens vergeten een bezichtiging door te geven, kan gebeuren natuurlijk. Of ik kreeg te horen dat ik een afspraak niet had bevestigd, wat pertinent onwaar is. Maar excuses moet je hier niet verwachten. Nou ja 1 keer belde Tamara om zich te excuseren namens MyHouse met de mededeling dat dit niet hun gebruikelijke manier van werken is... Er veranderde vervolgens helemaal niets. Bepaalde tijdstippen waren voor mij niet mogelijk. Je zou denken dat dit ergens genoteerd wordt...elke keer opnieuw moest ik uitleggen waarom, hoe en wanneer... Na elke bezichtiging werd ik even gebeld om te zeggen hoe het gegaan was en er werd afgesloten met:"je hoort ons nog". Euhm...dat bleek een loze belofte, want blijkbaar is er geen opvolging en als die er al is, wordt daarover helemaal niet gecommuniceerd. Wanneer je dan belt, zegt de ene zus en de ander zo. Als je makelaar tegen je zegt nadat iemand voor de tweede keer is komen kijken, dat die persoon in de daaropvolgende week een definitieve beslissing zal nemen, mag ik, denk ik, veronderstellen dat ook opgevolgd wordt. Niets is minder waar... Je moet bijna smeken om iets van informatie te krijgen. Het is trekken aan een dood paard. Het aanplakbord was kapot gewaaid door de wind... Ik heb ruim een maand moeten smeken om een nieuw bord. Een maand! Uiteindelijk kreeg ik een nieuw bord dat op een vreselijk amateuristische wijze aan mijn eigen boompalen werd bevestigd. Hier heb je je bord! Mijn buren vroegen me smalend of ik zelf aan het knutselen was gegaan. Er is geen oprechte interesse, vooral veel nonchalance en desinteresse. Er is geen communicatie en geen opvolging. Je moet overal zelf achteraan en hopen dat je nog wat hoort. Een mooie luxe verpakking zonder inhoud. Mijn vriend had in de ruim vier maanden dat zijn huis te koop stond slechts één bezichtiging. Toen wij hen de vraag stelden of we zelf iets konden doen (nieuwe foto's, ...) werd geantwoord dat ze dit zouden bespreken op de vergadering. Je raadt het al: "je hoort ons nog". Ze hebben ons nooit geantwoord.Exit MyHouse dan maar. De nieuwe makelaar gaf ons in een half uur meer tips en advies dan in de tenenkrommende weet-ik-hoeveel-maanden die we hebben moeten ondergaan bij MyHouse. Duidelijke en directe communicatie en geen mooie met stroop omhulde holle woorden, maar actie en tips waarmee wij aan de slag konden. MyHouse doet echt NIKS. Ze ontzorgen niet, ze denken niet met je mee en je krijgt het gevoel dat je het onmogelijke van hen verlangt. Het absolute minimum volstaat voor hen. Ze blinken uit in amateurisme en nonchalanche. Het kan hen eenvoudigweg niet boeien. Je hoeft van hen geen excuses te verwachten of oprechte belangstelling. We zijn met stomheid geslagen en vooral verbolgen over het feit dat ze aan het einde van de rit een flinke som opstrijken en er bitter weinig hebben moeten voor doen. Je kan het even goed zelf verkopen... We zijn helaas ook niet de enige met dergelijke ervaring. We horen steeds meer klachten, zowel van verkopers/ verhuurders als van potentiële kopers/ huurders.